Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία. 2015.
ριψοκινδύνως — ΜΑ επίρρ. βλ. ριψοκίνδυνος … Dictionary of Greek
ῥιψοκινδύνως — ῥιψοκινδύ̱νως , ῥιψοκίνδυνος fool hardy adverbial ῥιψοκινδύ̱νως , ῥιψοκίνδυνος fool hardy masc/fem acc pl (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
бѣда — БѢД|А (640), Ы с. 1.Беда, бедствие, несчастье: Въ влънахъ житиискахъ ѥси. въ боури ли морьскѣи бѣдоу приѥмлеши. показаю ти с҃ноу мои. истиньна˫а пристанища. Изб 1076, 14; она же соуща въ такои бѣдѣ много мол˫астас˫а ст҃ыма страстотрьпьцема. СкБГ… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
бѣдьнооумьно — (1*) нар. Безумно, безрассудно: и не ѡ(т) некоторыхъ ст҃хъ излаголника [так!] бѣднооумно и дерзновенно въистиноу тщесловѩть. (ῥιψοκινδύνως) ГА XIII XIV, 187в … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
ριψοκίνδυνος — η, ο / ῥιψοκίνδυνος ον ΝΜΑ 1. αυτός που ρίχνεται στους κινδύνους αψηφώντας τους, παράτολμος (α. «ῥιψοκίνδυνος παράβολος, τολμηρός, ἐπικίνδυνος», Ησύχ. β. «ἡ τῶν ἀνοήτων καὶ ριψοκινδύνων», Ξεν.) 2. (για ενέργειες και καταστάσεις) αυτός που… … Dictionary of Greek
